Tomiyamichthys emilyae is al een goeie twintig jaar bekend. Toch heeft het tot nu geduurd voor een officiële wetenschappelijke beschrijving van de goby. Die verscheen deze week in het Journal of the Ocean Science Foundation.
Het dier is een oude bekende in de hobby. Enkele jaren geleden verschenen ze in beperkte mate op de markt, om al snel weer te verdwijnen. Toch bleven ze al die tijd gefotografeerd worden in het wild. Ze komen immers voor in de westelijke Pacifische Oceaan. Onder andere Indonesië en de Filipijnse wateren herbergen het vijf centimeter lange dier.
Lange tijd werd gedacht dat het een soort van de Flabelligobius was. Na verzameling van enkele exemplaren blijkt nu dat ze tot de Tomiyamichthys behoren. Deze gobies komen voor op een diepte van zeventien tot drieëntwintig meter. Daar leven ze op de licht hellende zand/steen bodem met sterke stroming.
De wetenschappers beschrijven hoe het mannetje veel kleurrijker is dan het vrouwtje. De licht bruine tot oranje kleur valt op dankzij de blauwe streepjes en puntjes. Beiden hebben echter een grote rugvin die de soort zo aantrekkelijk maakt voor de fotografie.
