Een situatieschets: iemand verhuist en gaat een klein uur verder wonen. Het appartement is leeg, maar er staat nog één voorwerp. Een aquarium van 170 liter met daarin tal van koralen, vijf vissen en heel wat slakken en heremietkreeften. Ohja, de koralen zijn vergroeid met de stenen. Een probleem, en de vrees is er dat er van de kolonies niet veel meer zal overblijven na de verhuis.
Die vrees werd echter geen realiteit. De koralen werden simpelweg met steen er nog aan in emmers gestopt en getransporteerd. Eenmaal aangekomen op de nieuwe locatie werden de vissen druppelsgewijs overgewend terwijl de emmers met koralen een verwarmingselement kregen.
Wie een aquarium verhuist denkt al snel dat de originele aquascape verloren gaat. En dat klopt meestal wel. Maar dat is géén probleem. Dat is zelfs positief. Vernieuwing doet eten, ook in onze hobby.
Beheerste chaos
De stress en de tijdsnood die we ervaren tijdens een verhuis van een fragiel levend ecosysteem zet ons op scherp. Er is geen tijd om lang na te denken hoe we de rotsen het best bij elkaar leggen. De druk om de dieren zo snel mogelijk in het voorbereide water te leggen, is groot.
Die druk helpt ons ook om een natuurlijke opbouw te maken. Dat is beter voor de dieren – zou men kunnen stellen – maar zeker voor onze ogen. Tenminste als u fan bent van een natuurlijke opbouw. Wij alvast wel. Dat proberen we dan ook te bereiken bij elke zeewaterhabibat die we opzetten.
Geen strakke plannen meer
Maar is het ons ooit al écht gelukt? Is het mogelijk om een natuurlijke opbouw te bereiken met een strak plan en uren denkwerk? Misschien. Maar wat is het toch eenvoudig om een aquarium op vijf minuten tijd in elkaar te boksen.
Het resultaat mag gezien worden: we hebben eindelijk een aquarium dat natuurlijk aanvoelt. De rotsen liggen niet volgens de gulden snede bij elkaar, SPS staat niet bovenaan en oren onderaan. Neen, alles ligt door elkaar, net zoals het veelal in de natuur gebeurt.
