Met behulp van big data brengen wetenschappers van de Universiteit van Sydney de zeebodem in kaart. De laatste keer dat dit gebeurde was in de jaren 70. Toen tekenden ze de kaarten nog met de hand. De nieuwe oceanografische kaart moet ons een idee geven hoe de zeebodem reageert op ecologische veranderingen.
De geologie-afdeling van de Universiteit van Sydney gebruikt data die over een periode van meer dan een halve eeuw verzameld zijn. Met behulp van 15.000 zeevloermonsters en enkele geavanceerde computeralgoritmen genereren ze een digitale kaart. Het National ICT instituut van Australië staat hen bij.
“Om ecologische verandering in de oceanen te begrijpen moeten we beter begrijpen wat er bewaard is in de geologie van de zeebodem,” vertelt Dr. Adriana Dutkiewicz van de Universiteit van Sydney uit.
“De oceaanvloer is een grafplaats die vooral bestaat uit de overblijfselen van microscopische zeedieren, die phytoplankton noemen,” legt Dr. Dutkiewicz uit. “De samenstelling van deze overblijfselen kan helpen om te ontrafelen hoe oceanen in het verleden gereageerd hebben op klimaatsverandering.”
De digitale kaart toont aan dat de zeebodem veel complexer is dan eerst werd gedacht.
